ခ်စ္တယ္ဆိုတဲဲ့စကားကိုငါလြယ္လြယ္မေျပာဘူး
ကၽြန္မမွာ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ ကၽြန္မသိပ္ကိုခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္သူေပါ့။
သူ႕ရဲနာမည္က ရြန္း လို႕ေခၚတယ္။ ကၽြန္မသူ႕ကို သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္နဲ႕ပဲ
အခ်ိန္ယူၿပီး စဥ္းစားခဲ့တယ္။ တစ္ေန႕မွာေတာ့ ကၽြႏ္မတို႕ေတြ အဖြဲ႔လိုက္
ခရီးတစ္ခုထြက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္မ သူ႕ကို ခ်စ္မိေနတယ္
ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသခ်ာသြားခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီခရီးက ျပန္လာၿပီးတဲ့
ေနာက္မွာေတာ့ ကၽြန္မတို႕ႏွစ္ေယာက္ဟာ ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားခဲ့ၾကတယ္
ေလ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႕ ခ်စ္သူစံုတြဲဟာ အျခားခ်စ္သူစံုတြဲေတြနဲ႕မတူ
ပဲျခားနားေနခဲ့ပါတယ္။ အၿမဲတမ္းကၽြန္မကပဲ သူ႕ကိုဆက္သြယ္ခဲ့ရတယ္။
ေနာက္ၿပီးသူ႕မွာ မိန္းကေလးမိတ္ေဆြေတြအရမ္းမ်ားတယ္ေလ။ ကၽြန္မ
အတြက္ကေတာ့ ေယာက်ၤားေလးဆိုလို႕ သူတစ္ေယာက္တည္းသာရွိတာပါ။
သူ႕မွာသာ .. မိန္းကေလးမ်ားစြာက သူ႕အနားမွာ ...
တစ္ေန႕ေတာ့ ..
"ရြန္း ငါ့ကိုရုပ္ရွင္လိုက္ျပပါလားလို႕"ကၽြန္မက ေျပာလိုက္တယ္။
"ျပလို႕မရဘူးလို႕"သူကျပန္ေျပာတယ္။
"ဘာေၾကာင့္လဲ မင္းမွာ အိမ္စာေတြအရမ္းမ်ားေနလို႕လား" လို႕ သူ႕
လက္ကေလးဆြဲကိုင္ၿပီး ကၽြန္မေမးလိုက္ပါတယ္။
"မဟုတ္ဘူး ငါသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေတြ႕ဖို႕ခ်ိန္းထားတယ္"လို႕
သူ႕ျပန္ေျဖပါတယ္။
"အင္းပါ ရပါတယ္"လို႕ ကၽြန္မ ၀မ္းနည္းစြာ ျပန္ေျပာခဲ့လိုက္ပါတယ္။
သူဟာ ကၽြန္မခ်စ္သူဆိုေပမယ့္ ကၽြန္မေရွ႕မွာပဲ မိန္းကေလးေတာ္
ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႕ေတြ႕ဆံုခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ရပ္ေတြအတြက္ ကၽြန္မကို
သူမမႈခဲ့ပါဘူး။ သူဒီလိုလုပ္တာဟာ ခ်စ္သူျဖစ္တဲ့ကၽြန္မအေပၚ တရားမွ်တရဲ႕
လားဆိုတာကိုလည္း သူေတြးမယ့္ပံုမေပၚပါဘူး။ ကၽြန္မကသာလွ်င္သူ႕ကို
ခ်စ္ေနရသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးသူ႕ဆီက ငါမင္းကိုခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့
စကားကိုလည္း ကၽြန္မဘယ္တုန္းကမွ မၾကားခဲ့ရဖူးဘူးေလ။ ကၽြန္မတို႕ရဲ႕
အမွတ္တရေန႕ေတြမွာေတာင္သူကၽြန္မကို မေျပာခဲ့ပါဘူး။
ရက္ ၁၀၀ ျပည့္၊ ရက္ ၂၀၀ ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ေန႕ေတြတိုင္း
သူကၽြန္မကိုေျပာခဲ့ဖူးတာေတြက ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္ဆိုတဲ့စကား
အျပင္မရွိခဲ့ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ သူကၽြန္မကို ေန႕တိုင္းေတာ့ အရုပ္တစ္ရုပ္ကို မပ်က္မကြက္
ေပးခဲ့ပါတယ္။
အဲ့ဒါဘာေၾကာင့္လဲ ... ကၽြန္မ မသိဘူး ...
တစ္ေန႕ေတာ့ ...
"ရြန္း ငါ ..." ကၽြန္မစကားစလိုက္ပါတယ္။
"ဘာေျပာစရာရွိလို႕လဲ ...." လို႕ သူကျပန္ေမးပါတယ္။
"ငါ နင့္ကို ခ်စ္တယ္" လို႕ ကၽြန္မေျပာလိုက္ပါတယ္။
"မင္း ... အင္း ... ေရာ့ ဒီမွာအရုပ္တစ္ရုပ္ .. အိမ္ျပန္ေတာ့ေနာ္ ..."
ကၽြန္မေျပာခဲ့တဲ့ စကားလံုးေတြက အဲ့ဒီအရုပ္အတြက္လား ..
မဟုတ္ဘူးေနာ္ ...ကၽြန္မလည္း ဖိစီးမႈေတြနဲ႕အတူ သူနဲ႕ေ၀းရာကို
ေျပးထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ဆီကအရုပ္ေလးကို ကိုင္လ်က္နဲ႕ေပါ့ ..
အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အခန္းထဲမွာကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲ ....
ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္မရဲ႕ ၁၇ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႕ကို ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။
မနက္အိပ္ယာထခ်ိန္မွာ ကၽြန္မသူ႕ရဲ႕ဓာတ္ပံုေလးနဲ႕အတူ ေမြးေန႕ပြဲကို
က်င္းပလိုက္တယ္ေလ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မသူ႕ဆီက ေခၚလာမယ့္
ဖုန္းေခၚသံေလးကို ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ .. ေန႕လည္ ...
ညေန ... ေနာက္ေတာ့ ေကာင္းကင္ႀကီးတစ္ခုလံုးမဲေမွာင္သြားခ်ိန္အထိ
သူကၽြန္မကို ဖုန္းမဆက္ခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္မလည္း သူ႕ဖုန္းကိုေစာင့္ရင္းနဲ႕ပဲ
အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ရုတ္တရက္ ဖုန္းသံၾကားလို႕ ကၽြန္မလန္႕ႏိုး
သြားခဲ့ပါတယ္။ မနက္ ၂ နာရီ၀န္းက်င္မွာေပါ့။ ဖုန္းကိုင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ
သူကကၽြန္မကို အိမ္အျပင္ခဏထြက္ခဲ့ဖို႕ေျပာတယ္။ ကၽြန္မေလး
အရမ္းေပ်ာ္ၿပီး အိမ္ေရွ႕ကိုခပ္ျမန္ျမန္ေျပးထြက္သြားခဲ့တယ္။
"ရြန္း" ကၽြန္မေခၚလိုက္တယ္။
"ေရာ့ ဒါကိုယူ"လို႕ေျပာၿပီး ကၽြန္မလက္ထဲကို အရုပ္တစ္ရုပ္ထပ္ေပး
ပါတယ္။
"ဒါဘာလဲ"လို႕ ကၽြန္မလည္း ျပန္ေမးလိုက္တယ္။
"ငါမင္းကို မေန႕က ဘာမွမေပးခဲ့ရဘူးေလ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ငါအခု
လာေပးတာ။
ငါသြားေတာ့မယ္။ ဘိုင့္"လို႕သူကေျပာတယ္။
ကၽြန္မလည္း "ခဏေနပါဦး၊ ဒီေန႕က ဘာေန႕လဲမင္းသိလား"လို႕ေျပာ
လိုက္တယ္။
"ဒီေန႕ .. ဟင္း"
ကၽြန္မအရမ္း၀မ္းနည္းသြားတယ္။ ကၽြန္မထင္တာက သူကၽြန္မေမြးေန႕
ကို မွတ္မိေနလိမ့္မယ္လို႕ေပါ့။
အဲ့ဒီေနာက္သူျပန္လွည့္ထြက္သြားဖို႕ျပင္လိုက္တာကို ေတြ႕လို႕
ကၽြန္မလည္း
"ခဏ"လို႕ေျပာလိုက္တယ္။
"မင္းတစ္ခုခုေျပာစရာရွိလို႕လား" လို႕ သူျပန္ေျပာတယ္။
"ငါ့ကို ေျပာပါ... ငါ့ကိုေျပာပါ.. မင္းငါ့ကို ခ်စ္လား"
"ဟင္း"
"ေျပာပါဟာ"
ကၽြန္မလည္း သူ႕ရဲ႕ေနာက္ကေနၿပီး သူ႕ကို သိုင္းဖက္ထားလိုက္မိတယ္။
သူကေတာ့ ကၽြန္မကို စကားတခ်ဳိ႕ေျပာၿပီး ျပန္သြားခဲ့လိုက္တယ္ေလ ...
"ငါမေျပာခ်င္ဘူး ... ငါတစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကို
လြယ္လြယ္နဲ႕မေျပာခ်င္ဘူး။ အဲ့ဒီစကားကို မင္းၾကားခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့
တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ကို မင္းရွာလိုက္တာပိုေကာင္းမယ္"
ေျပာၿပီးတာနဲ႕ သူလွည့္ထြက္သြားေတာ့တယ္။ ကၽြန္မေျမျပင္မွာထိုင္ခ်ၿပီး
က်န္ေနခဲ့ရတယ္။ သူက ဒီစကားကိုလြယ္လြယ္မေျပာဘူး။ ကၽြန္မကလည္း
သူ႕ဆီကလြဲလို႕အျခားတစ္ေယာက္ဆီကမၾကားခ်င္ဘူးဆိုတာ သူမသိဘူး
လား ...
ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္း ငိုေၾကြးေနရေတာ့တယ္။ သူကေတာ့
ကၽြန္မကိုဖုန္းလည္းမေခၚခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေပမယ့္ သူကေတာ့
ကၽြန္မကိုဘယ္တုန္းကမွာ မေခၚခဲ့ပါဘူး ...
ဒါေပမယ့္ ေန႕တိုင္းေန႕တိုင္းမွာေတာ့ ကၽြန္မအိမ္ေရွ႕ကို
အရုပ္တစ္ရုပ္ကေတာ့အၿမဲေရာက္ေနခဲ့တယ္ .....
Ref : wattpad.com
ေအာင္ျမင့္ျမတ္(Myanmar Youths)
Post a Comment