သစ္ပင္ သစ္ရြက္ ေလေျပ အပိုင္း(၁)

သစ္ပင္

ကြ်န္ေတာ့္ကို သစ္ပင္လို႔ေခၚၾကတဲ့အေၾကာင္းက ကြ်န္ေတာ္က
ပန္းခ်ီဆဲြတာကို ဝါသနာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အၾကိဳက္ဆံုးက 
သစ္ပင္ေတြဆဲြရတာကိုပဲ။ ၾကာလာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ပန္းခ်ီကား
ေအာက္မွာ သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္က ကြ်န္ေတာ္ထိုးေနက် ဆိုင္း
(Sign)အစား ဝင္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ 
ရည္းစားအမ်ားၾကီးထားခဲ့့ဖူးတယ္။ ရည္းစားေတြ အမ်ားၾကီးထဲက 
ကြ်န္ေတာ္အရမ္းခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ 
သူ႔ကို ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္ေၾကာင္း ဖြင့္မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး။ သူမမွာ တစ္ဖက္သား
ကို ဆဲြေဆာင္နိုင္တဲ့ လွပတဲ့ရုပ္ရည္၊ ကိုယ္လံုးမရွိဘူး။ သာမန္ 
မိန္းကေလးထဲက တကယ့္သာမန္တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ပါ။
ကြ်န္ေတာ္ သူမကို ခ်စ္တယ္...
တကယ့္ကို ခ်စ္တယ္...
သူမရဲ႕ရိုးသားမႈကို ခ်စ္တယ္..
သူမရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူ၊ သူမရဲ႕အားနည္းခ်က္၊ 
သူမရဲ႕ အားငယ္မႈေတြကို ခ်စ္တယ္။
အေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ သူ႔ကိုကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တယ္၊ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ 
မထူးျခားတဲ့သူမက ကြ်န္ေတာ္နဲ႔မထိုက္တန္ဘူးလို႔ထင္မွာစိုးလို႔ 
ကြ်န္ေတာ္ သူမကို ဖြင့္မေျပာခဲ့့တာပါ။ ခ်စ္ခဲ့ၾကျပီးရင္လည္း 
ေနာက္ဆံုးခဲြခြာရမွာစိုးလို႔၊ ခ်စ္ခဲ့ၾကျပီးရင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြ 
သူမကိုထိခိုက္ေအာင္ေျပာမွာ ေၾကာက္လို႔၊ တစ္ေန႔ သူမကို ကြ်န္ေတာ္
လံုးဝပိုင္ဆိုင္ရမယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယံုၾကည္ထားမိျပီး တျခား
ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ တဲြခ်င္ေသးလို႔ သူမကိုကြ်န္ေတာ္ ဖြင့္မေျပာ
ေသးတာလည္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ တျခားေကာင္မေလးနဲ႔ တဲြေနတာကိုၾကည့္ျပီး ကြ်န္ေတာ္
ေဘးမွာ သူငယ္ခ်င္းလို႔ (၃)နွစ္အတူ သူမရွိေနခဲ့တယ္။ (၃)နွစ္လံုးလံုး 
သူမခံစားခဲ့ရတယ္။ ခံစားေနတာေတြကို ကြ်န္ေတာ္မသိေအာင္ 
သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ သူမၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ 
ကၽြန္ေတာ္က ပါးနပ္တဲ့ ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္ပဲေလ.. ...တစ္ခါက 
ကြ်န္ေတာ္႔ေကာင္မေလးနဲ႔ ေက်ာင္းအေဆာင္ေဘးမွာခ်ိန္းေတြ႔ျပီး 
နမ္းေနၾကတာကို သူမနဲ႔ ပက္ပင္းတိုးမိတယ္။ သူမက ဟန္ေဆာင္
ရယ္ရင္း go on ဆိုျပီးထြက္ေျပး သြားတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ 
သူမရဲ႕မို႔ေမာက္ေနတဲ့မ်က္လံုးဟာ ညတုန္းက ဘယ္ေလာက္ခံစားျပီး 
ငိုထားရတယ္ဆိုတာကို သက္ေသျပေနပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္လည္း ဘာေၾကာင့္ မ်က္လံုးမို႔တာလဲဆိုတာကို မသိက်ဳိး
ကြ်ံျပဳျပီး မေမးတဲ့အျပင္ သူမကို ေလွာင္ရယ္ေနမိတယ္။ ေက်ာင္းဆင္း
လို႔ လူေတြအားလံုးျပန္ၾကေတာ့မွ သူမ စာသင္ခန္းထဲမွာခိုးငိုေနတာကို 
ေဘာလံုးက်င့္ရင္း ပစၥည္းတစ္ခုေမ့က်န္လို႔ ျပန္လာယူတဲ့ကြ်န္ေတာ္ 
စာသင္ခန္း အျပင္ဖက္မွာ သူမငိုေနတာကို တစ္နာရီနီးနီး ရပ္ၾကည့္
ေနတယ္ဆိုတာကို သူမ မသိခဲ့ဘူး။
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ နံပတ္(၄)ေယာက္ေျမာက္ ေကာင္မေလးက သူမကို 
မလိုလားမနွစ္ျမိဳ႕ခဲ့ဘူး။ တစ္ခါက သူတို႔နွစ္ေယာက္ အၾကီးအက်ယ္စကား
မ်ားၾကတယ္။ သူမရဲ႕သိမ့္ေမြ႔တဲ့စရုိက္က လူေတြကို ရန္မလုပ္တတ္ဘူး
ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္သိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ေကာင္မေလးဖက္ကေနျပီး 
သူမကို ကၽြန္ေတာ္ေဟာက္လိုက္မိတယ္။ မ်က္ရည္ေတြက်ရင္း သူမ
ကြ်န္ေတာ္ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနတယ္။ သူမရဲ႕မ်က္ရည္ကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈရင္း 
ကြ်န္ေတာ့္ေကာင္းမေလးလက္ကိုဆဲြျပီး စာသင္ခန္းအျပင္ဖက္ ကၽြန္ေတာ္
ထြက္သြား လိုက္တယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ သူမဟာ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့တဲ့ပံုစံနဲ႔ 
ကြ်န္ေတာ့္ကို စရင္းေနာက္ရင္း အရင္လိုပဲရွိေနခဲ့တယ္။ သူမ 
ဘယ္ေလာက္ ခံစားရမယ္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္နားလည္တယ္။ ဒါေပမဲ့ 
ကြ်န္ေတာ္ ပုိခံစားရတယ္ဆိုတာကို သူမ မသိခဲ့ပါဘူး။
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕(၅)ေယာက္ေျမာက္ ေကာင္မေလးနဲ႔လမ္းခဲြေတာ့ 
သူမကိုေခၚျပီး စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ထြက္လည္ၾကတယ္။
“ငါ နင့္ကို ေျပာစရာရွိတယ္”ဆိုေတာ့.. အေတာ္ပဲ ငါလည္း
 နင့္ကို ေျပာစရာရွိတယ္လို႔ သူမကဆိုတယ္။
“ငါ သူနဲ႔ လမ္းခဲြလိုက္ျပီ”
“ငါ သူ႔ကို အေျဖေပးလိုက္ျပီ”
“သူ”ဆိုတာ ဘယ္သူလဲဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္သိလိုက္ပါတယ္။ 
အဲဒီေကာင္ေလး သူမကို ခ်စ္ခြင့္ပန္ထားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနပါျပီ။ 
သန္မာဖ်တ္လတ္ျပီး သြက္လက္သြက္လက္ ခ်စ္စရာ့ေကာင္ေလး
တစ္ေယာက္ ပါ။ သူမကို သူ အသည္းအသန္ ပိုးပန္းခဲ့ပါတယ္။ 
ကြ်န္ေတာ္ ခံစားသြားရတယ္ဆိုတာ သူမ မသိေအာင္ဟန္ေဆာင္ရင္း၊ 
ၾကားရတာဝမ္းသာေၾကာင္းေျပာလိုက္တယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ 
ကြ်န္ေတာ့္ဟန္ေဆာင္မႈကို ဆက္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူး။ ရင္မွာနာက်င္
ေနတာေတြ ရင္ဝမွာ တစ္ခုခုနဲ႔လာဖိထားသလို ခံစားရတယ္။ 
အသက္႐ွဳမဝေတာ့ဘူး။ တအားေအာ္ဖို႔ၾကိဳးစားတာ အသံက 
လည္ေခ်ာင္းဝမွာ ထစ္ဆို႔ေနခဲ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ငိုမိတယ္... ခ်ံဳးပဲြခ် ငိုမိတယ္.....
သူမ ခ်ဳံးပဲြခ်ငိုတာကို အၾကိမ္ေပါင္းမနည္း ကြ်န္ေတာ္ၾကည့္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ 
စာေမးပဲြေတြျပီးလို႔ ေက်ာင္းပိတ္ေတာ့မယ့္ ေနာက္ဆံုးရက္တစ္ရက္မွာ 
ကြ်န္ေတာ့္ဖုန္းထဲမွာ messageေလး တစ္ေစာင္ရွိေနတာကို သတိ
ထားမိလိုက္တယ္။ ရက္စဲြကိုၾကည့္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့(၁ဝ)ရက္က 
ကြ်န္ေတာ္ခ်ံဳးပဲြခ်ငိုခဲ့တဲ့ရက္ေလးပါ။ ဖြင့္ၾကည့္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္
ေမ့ေနခဲ့တာပါ...
“သစ္ရြက္ေလးေၾကြတာ ေလရဲ႕ေခၚေဆာင္မႈေၾကာင့္လား 
သစ္ပင္က ေနခြင့္မေပးလို႔လား”

Credit - ႏိုင္းႏုိင္းစေန