တိတ္တဆိတ္

ကုမုျဒာ၊ ညေမႊးပန္း၊ စပယ္ခရမ္း၊ Morning Glory စတဲ့ပန္းေတြဟာ 

ညအခ်ိန္မွာပြင့္တဲ့ ပန္းျဖစ္တယ္။ 

ကမာၻေျမႀကီး အိပ္ေမာက်ခ်ိန္၊ လူေတြအိပ္မက္မက္ခ်ိန္မွာ သူတို႔ဟာအစြမ္း

ကုန္ပြင့္လန္းႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္ျဖစ္တယ္။

လွလွပပ ပြင့္ထားတဲ့ ပန္းပြင့္ကိုပဲ လူေတြေတြ႔ျမင္ၾကတာ၊ အဲဒီလို ပြင့္ဖို႔ ပန္း

တစ္ပြင့္တိုင္းရဲ႕ ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္မႈကိုေတာ့ ညကပဲသိပါတယ္။

ပန္းပြင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပန္းဟာ ဆိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္၊ အသံမထြက္၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ

မေျပာဘဲ ပြင့္လန္းတယ္။ 

ဘယ္ပန္းကမွ သူပြင့္ခါနီး လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွား ျဖစ္တာမ်ဳိး၊ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔  

“ငါ ပြင့္ေတာ့မယ္… ငါ ပန္းပြင့္ေတာ့မယ္” လို႔ မေအာ္ဘူး။

တကယ္လို႔ လူက ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ဆိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ပြင့္လန္းတတ္တဲ့လူ 

ဘယ္ႏွေယာက္မ်ား႐ွိႏိုင္မလဲ ...


Credit - ႏိုင္းႏိုင္းစေန

ေအာင္ျမင့္ျမတ္(Myanmar Youths)