ေက်ာင္းေနျခင္းႏွင့္ပညာေရး
ေက်ာင္းေနျခင္းကို ပညာေရးဟု ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ယူဆတတ္ၾကေသာ္လည္း အမွန္တကယ္၌ ပညာေရးႏွင့္ ေက်ာင္းေနျခင္းတုိ႔အၾကား မ်ားစြာကြဲျပားျခားနားသည္။ ပညာေရးဟူေသာ အသံုးအႏႈန္းသည္ အေျခခံအားျဖင့္ အဓိပၸာယ္ႏွစ္မ်ဳိး အက်ဳံး၀င္သည္။ ပညာေရးဟူသည္ အသိပညာ ဗဟုသုတမ်ား ရယူရာတြင္ တရား၀င္ နည္းလမ္းတက်အျပင္ တရား၀င္ မဟုတ္ဘဲ နည္းလမ္းတက်အတုိင္း မဟုတ္ဘဲ ရယူျခင္းမ်ဳိးလည္း ပါ၀င္သည္။ ေက်ာင္းေနျခင္းဟူသည္ ေက်ာင္း၌သာ ျဖစ္ပြားသည့္ တရား၀င္ နည္းလမ္းတက် ပညာသင္ယူျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ ပညာေရးဟူသည္ တရား၀င္ နည္းလမ္းတက်သာမကဘဲ သက္တူရြယ္တူမ်ားႏွင့္ ဘ၀အေတြ႕အၾကံဳမ်ားမွေန၍ ေလ့လာသင္ယူျခင္း၊ စာအုပ္မ်ားႏွင့္ အြန္လိုင္းရင္းျမစ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ ဖတ္႐ႈသင္ယူျခင္းတုိ႔ ကဲ့သုိ႔ေသာ တရား၀င္မဟုတ္ နည္းလမ္းတက် မဟုတ္ေသာ သင္ယူျခင္းမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်ယ္ေျပာလွေသာ ပညာေရးနယ္ပယ္တြင္ ေက်ာင္းေနျခင္းသည္ တရား၀င္ပညာေရး၏ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံအမ်ားစုတြင္ တရား၀င္ ေက်ာင္းပညာေရး၏ အစျပဳအဆင့္မ်ား ရွိၾကသည္။ ေက်ာင္းေနသည့္အရြယ္ မေရာက္မီ အေျခခံပညာေရးဆုိင္ရာ ကြၽမ္းက်င္မႈမ်ားကို ကေလးငယ္မ်ား အေနျဖင့္ မူႀကိဳ၌ ေလ့လာသင္ယူရျခင္း ျဖစ္သည္။ သမုိင္းတြင္ ယေန႔ေခတ္ ေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ အလားတူေသာ ပညာေရး အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ား ေရွးေဟာင္းဂရိေခတ္၊ ေရာမေခတ္ႏွင့္ ေရွးေဟာင္း အိႏိၵယယဥ္ေက်းမႈတို႔၌ ရွိခဲ့ေၾကာင္း အေထာက္အထားမ်ား ရွိသည္။ ေရွးေခတ္က တရား၀င္ပညာေရး အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ားသုိ႔ တက္ေရာက္ခြင့္ရသူမ်ားသည္ အခြင့္ထူးခံမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ လူမႈအဆင့္အတန္းေပၚ၌ မူတည္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ေခတ္တြင္ ေက်ာင္းပညာေရးကို ႏုိင္ငံသားမ်ား၏ အေျခခံ လူ႔အခြင့္အေရး တစ္ရပ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ၾကသည္။ ႏိုင္ငံမ်ားစြာတုိ႔၌ အစိုးရေက်ာင္းမ်ားရွိၿပီး ေက်ာင္းေနစရိတ္မွာလည္း အေထြေထြ လူထုတတ္ႏုိင္သည့္ ႏႈန္းထားျဖစ္သည္။
ပံုမွန္အားျဖင့္ ငါးႏွစ္မွ ရွစ္ႏွစ္အရြယ္ ကေလးမ်ား ေက်ာင္းသို႔ စတင္၀င္ေရာက္ရသည္။ ၎တုိ႔၏ စြမ္းေဆာင္ရည္ေပၚ မူတည္၍ အတန္းမ်ား ျမင့္တက္၍သြားသည္။ အစိုးရေက်ာင္း ျဖစ္ေစ၊ ပုဂၢလိကေက်ာင္း ျဖစ္ေစ ေက်ာင္းမ်ား အားလံုးတြင္ သက္ဆုိင္ရာအသက္ အုပ္စုအလိုက္ အတန္းအလိုက္ ရည္ရြယ္ထားသည့္ သီးျခားသင္႐ိုးမ်ား ေရးဆဲြထားၾကသည္။ ေက်ာင္း၌ရွိေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ စာသင္ခန္းဟူေသာ ဖြဲ႕စည္းပံုထဲ၌ ဆရာမ်ားက လူသားရင္းျမစ္မ်ားအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ကာ ပညာသင္ၾကား ၾကရသည္။ ေက်ာင္းပညာေရး၌ သင္ၾကားေရး လုပ္ငန္းစဥ္သည္ ႀကိဳတင္အစီအစဥ္ ခ်မွတ္ထားျခင္းျဖစ္ၿပီး အရာရာႏွင့္ ပတ္သက္၍ တင္းက်ပ္ေသာ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ထားမႈ ပါ၀င္ေၾကာင္း သတိျပဳရမည္ျဖစ္သည္။
ပညာေရးဟူသည့္ အသံုးအႏႈန္း၌မူ အသိပညာ ဗဟုသုတမ်ား ရယူရာတြင္ တရား၀င္ စနစ္တက် နည္းလမ္းမ်ားသာမက တရား၀င္မဟုတ္သည့္ စနစ္တက် ျပဳလုပ္ထားျခင္းမရွိေသာ နည္းလမ္းမ်ားပါ ပါ၀င္သည္။ ပညာေရးတြင္ အေျခခံပညာေရးကို သင္ယူၿပီးေနာက္ တကၠသိုလ္/ေကာလိပ္မ်ားႏွင့္ ဘြဲ႕လြန္မ်ားအထိ အဆင့္ဆင့္ ျမင့္တက္သြားေသာ တရား၀င္နည္းလမ္းမ်ား ပါ၀င္သည္။ ပညာေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ တရား၀င္ နည္းလမ္းတက် ႐ႈေထာင့္မွာ စနစ္က်ေသာ၊ ႀကိဳတင္အစီအစဥ္ ခ်ထားေသာႏွင့္ သက္ဆုိင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ားက ႀကီးၾကပ္ေသာ စနစ္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ပညာေရးတြင္ သက္တူရြယ္တူမ်ားထံမွ ေလ့လာသင္ယူျခင္း၊ လုပ္ငန္းခြင္ အေနအထားမ်ားမွ သင္ယူျခင္း၊ စာအုုပ္ႏွင့္ အြန္လိုင္းကဲ့သို႔ေသာ ရင္းျမစ္မ်ားမွ သင္ယူျခင္း၊ ပညာေရး အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ားျပင္ပ၌ ျဖစ္ပြားေသာ ပို႔ခ်မႈမ်ားကို တက္ေရာက္ျခင္းတို႔ ကဲ့သုိ႔ေသာ နည္းလမ္းတက် မဟုတ္သည့္ သင္ယူမႈမ်ားက ပို၍ပင္ အေရးႀကီးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပညာေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ တရား၀င္ မဟုတ္သည့္ ႐ႈေထာင့္မွာ နည္းလမ္းတက် မဟုတ္ေသာ၊ ႀကိဳတင္အစီအစဥ္ခ် မထားေသာ၊ စနစ္တက် ႀကီးၾကပ္မႈမရွိေသာ သင္ယူမႈဟု ဆုိႏုိင္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းေနျခင္းဟူသည္ ေက်ာင္း၌သာျဖစ္ပြားေသာ တရား၀င္ ပညာေရးစနစ္ကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး ပညာေရးဟူသည္ တရား၀င္သာမက တရား၀င္မဟုတ္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ပါ အသိပညာ ဗဟုသုတမ်ားကို ရယူျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း The Daily Eleven သတင္းစာက ေရးသားအပ္ပါသည္။
Post a Comment